On altı yıl önceydi. 2004 yılında Ulusal Psikoloji Kongresi’ne Güney Afrikalı meslektaşımı davet etmiştik. Afrika’daki tecavüzleri ve yarattığı tahribatı anlatmıştı. Kendisi de tecavüze uğramıştı! Hikâyesi beni ve tüm dinleyenleri çarpmıştı. O zaman oğluma yedi aylık hamileydim.

Çocuklarla ilişkilerimiz söz konusu olduğunda her şeyden önce çocukları kız ya da erkek çocuğu olarak görmek yerine önce ‘‘İnsan’’ olarak görmemiz gerekir. Çocukları toplumsal cinsiyet rollerine sıkıştırarak büyüten aileler, toplumlar ve kültürler gelişemez, çünkü bunu yaparak insan doğallığını ve yaratıcılığını sınırlandırırlar.

2020 yılının ocak ayında meydana gelen deprem sonrası destek vermek için Elazığ’a gitmiştim. Taksisine bindiğim Hasan Dayı anlatmıştı bu hikâyeyi bana.

Dağları, bayırları aşıp köye varınca küçük bir oğlan çocuğu bize doğru koşmaya başlıyor. Arabadan inip kollarımı açıyorum. Sarılıyoruz.